نام محصول شعار ایمنی :  شعار ایمنی از حوادث پیشگیری کنید اما نه به حرف بلکه به عمل

کد کالا شعار ایمنی :  3040

safety sign Prevent accidents, but not with words, but with actions

*  در صورت درخواست سایز سفارشی تابلو ایمنی برای شما مشتریان عزیز تولید خواهد شد.

*  امکان اضافه شدن لوگو شرکت در گوشه کار بصورت رایگان امکان پذیر می باشد.

*  قبل از تولید طرح هایی نهایی چاپ برای شما ارسال خواهد شد.

* برای انتخاب بهتر تابلوهای مورد نظر و رفع سوالات خود می توانید با همکاران ما بصورت 24 ساعته مشاوره دریافت کنید.(02144059138)

(هدف و آرزوی مجموعه ایمن ساین روزی ایمن و بدون حادثه برای شماست.)

مطالب مرتبط :

برای پیشگیری از حوادث در کار چه باید کرد؟

قوانینی که با مفهوم پیشگیری از حوادث در کار به وجود آمده هدفی جز حفظ سلامتی کارگران و به حداقل رساندن تلفات احتمالی ندارند. در واقع این قوانین کارفرمایان را مجبور می کند. تا تمامی امکانات و تجهیزات ایمنی مورد نیاز کارگران را در اختیار آنها قرار دهند و در مقابل کارگران را مجبور به استفاده از این تجهیزات می کند. تمامی این اجبارها و قوانین تنها یک هدف را دنبال می کنند و آن حفظ نیروی کار در بهترین شرایط است.

در بسیاری از حوادث که مورد بررسی قرار می گیرند. نداشتن وسایل حفاظت فردی و عدم پیشگیری به عنوان علل اصلی معرفی می شوند که متاسفانه آسیب های غیر قابل جبرانی در پی دارند.

 ماده 91 قانون کار

طبق ماده 91 قانون کار, کارفرمایان و مسئولان کلیه واحدها مکلف هستند. بر اساس مصوبات شورای عالی حفاظت فنی برای تامین‌ حفاظت, سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار. وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنان قرار داده و چگونگی کاربرد وسایل فوق‌ الذکر را به‌ آنان بیاموزند و در خصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی نظارت نمایند. افراد مذکور نیز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل حفاظتی و‌ بهداشتی فردی و اجرای دستورالعمل‌های مربوطه کارگاه می‌باشند.

حادثه چیست؟

اتفاقی برنامه ریزی نشده که در اثر یک عمل یا کار غیر ایمن (unsafe act). یا در اثر شرایط غیر ایمن (unsafe condition) و یا ترکیبی از این دو به وقوع می پیوندد ” حادثه” نامیده میشود.  یک حادثه ممکن است در اثر عدم تشخیص یک خطر یا در اثر بعضی نارسائی های موجود در سیستم ها اتفاق بیفتد.

از بین رفتن نیروی کار, آسیب دیدگی شدید, مختل شدن فرآیند کار و … از جمله عواقبی است که یک حادثه عموما در حین کار میتواند بر جای بگذارد.

پیشگیری از حوادث در کار

پیشگیری از حوادث در کار از سه طریق امکان پذیر است؛

1. پیشگیری از طریق دولت
2. پیشگیری از طریق کارفرما
3. پیشگیری از طریق کارگر

1. پیشگیری از حوادث در کار از طریق دولت

دولت ها با توجه به قوانین و مقررات بین المللی در مورد پیشگیری حوادث ناشی از کار با توجه به اوضاع کشور خود, به وضع قوانین و مقررات در این زمینه می پردازند. و اجرای این قوانین را مورد نظارت و بازرسی قرار میدهند. وظایف مقامات رسمی کشور ما در مورد پیش گیری از حوادث شغلی عبارت است از:

• مقامات دولتی و به ویژه مسئولین وزارت کار و امور اجتماعی. موظف به تدوین قوانین و آیین نامه های مربوط به حفاظت و پیش گیری از حوادث هستند.
• وزارت کار با توجه به موازین و استانداردهای بین المللی و شرایط کار. موظف به تعیین استانداردها و موازین مختلف در محیط های کاری می باشد.
• وزارت کار موظف است با انتصاب بازرسان کارآزموده. در نحوه اجرای مواد قانون کار و آیین نامه های مربوطه نظارت کند. وظیفه این افراد علاوه بر بازرسی و تعیین اشکالات کار، راهنمایی کارفرمایان در رفع نواقص است.
• وزارت کار موظف به جمع آوری آمار مربوط به حوادث ناشی از کار و تجریه و تحلیل آنها می باشد.
• آموزش مسائل مربوط به بهداشت شغلی و حفاظت صنعتی در برنامه های دانشگاهی و مدارس عالی و حتی در مقاطع تحصیلی پایین تر.
• ترتیب دادن دوره های آموزشی برای کارگرانی که بایستی تصدی مشاغل خاص و پرخطر را به عهده گیرند.
• تشکیل نمایشگاه های دائمی و سیار جهت آشنا ساختن کارگران و کارفرمایان یا سایر مسئولین به مسائل مربوط به حفاظت و بهداشت کار.
• تهیه و توزیع پوسترهای مربوط به پیشگیری از حوادث.

2. پیشگیری از حوادث در کار از طریق کارفرما

وظیفه کارفرمایان ایجاد محیطی با شرایط مناسب کاری و مطابق با قوانین و مقررات و آیین نامه های دولتی برای کارکنان است. به طوری که سلامت کارکنان در آن محیط ها حفظ گردد. به استثنای قوانین و آیین نامه های تدوین شده توسط وزارت کار، کارفرمایان موظف به انجام پاره ای از وظایف در محیط کار هستند. موارد زیر از آن جمله اند:

• تهیه و تدارک وسایل مطلوب محیط کار با توجه به استانداردهای تعیین شده
• نظارت در امر استفاده کارگران از وسایل حفاظتی
• ایجاد مراکز بهداشت کار
• تشکیل کمیته های حفاظت
• تهیه جعبه کمک های اولیه
• اقدامات لازم در جلوگیری از شدت وضع حادثه دیده در صورت بروز سوانح

علاوه بر موارد، فوق کارفرما باید برای پیش گیری از حوادث در سازمان مورد نظر، اقدامات زیر را نیز به عمل آورد:

• طراحی محیط کار با توجه به نکات ایمنی
• ثبت و ضبط اطلاعات مربوط به حوادث و سوانح در محیط کار
• تجزیه و تحلیل حوادث و سوانح در محیط کار
• اجباری کردن رعایت قوانین و مقررات ایمنی

به طور کلی سازمانها برای این که عملکرد ایمنی سطح بالایی داشته باشد. نیاز به ضروریات زیر دارند:

• باید رهبری اجرایی قوی و مستمری داشته باشند.
• محیط و تجهیزات باید ایمن ساخته شوند.
• سرپرست باید دارای صلاحیت باشد.
• همکاری کامل کارکنان در پیشگیری حوادث باید حاصل و حفظ شود.

در سازماندهی و تنظیم برنامه های ایمنی چند ( باید ) در نظر گرفته می شوند از جمله :

• ایمنی باید تصویب. تصدیق و حمایت خوبی را داشته باشد.
• مسئولیت ایمنی باید به مدیریت عامل یا سرپرست داده شود.
• ایمنی باید به طور مساوی با دیگر عوامل تولید مورد توجه عمده قرار گیرد.
• پیش بینی باید برای اقدام فوری در از بین بردن مخاطرات مکانیکی و شخصی انجام شود.

3. پیشگیری از حوادث در کار از طریق کارگر

اگر چه کلیه سازمان های دولتی، کارفرمایان و سایر مسئولین سعی دارند تا محیط کار مطابق با اصول و استانداردهای بهداشتی و حفاظتی به وجود آورده و میزان حوادث را به حداقل ممکن تقلیل دهند. ولی بررسی علل پیدایش حوادث ناشی از کار، نمایانگر این حقیقت است که خود کارگر یکی از فاکتورهای اصلی در به وجود آمدن حادثه است. بنابراین در امر پیش گیری از وقوع حوادث، رعایت اصول و نکات زیر از جانب خود کارگر ضروری است:

• از خطرات کار خود آگاه بوده و راه های پیشگیری و حفاظت از آنها را بداند.
• به طرز استفاده از وسایل ایمنی آگاه بوده و از آن در موقع کار استفاده کند.
• قبل از شروع به کار روزانه از وسایل کار، ماشین آلات و ابزاری که با آن سروکار دارد و همچین از وسایل حفاظتی بازدید کلی به عمل آورد.
• به علت عجله و شتاب و زود به پایان رساندن کار. خود را به خطر نیندازد. چون ممکن است بی دقتی یک نفر سبب بروز حادثه و خطر برای سایرین شود. بنابراین احساس مسئولیت و حفظ جان دیگران نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی؟

در مورد لباس کار دو دلیل “نامناسب بودن اندازه ها” و “نامرغوب بودن جنس” دلایل عمده ی استفاده نکردن از آنها هستند.

طبق تحقیقات صورت گرفته شاید بتوان گفت که 31 درصد عدم استفاده مربوط به نامناسب بودن اندازه ها و بقیه مربوط به نامرغوب بودن جنس می باشد.

اما در مورد کمربند ایمنی که دلیل نامناسب بودن اندازه ها آن چنان قابل اطلاق نمی باشد. به نظر می رسد که 14 درصد عدم استفاده به صورت جزئی از علل نا مرغوب بودن آن است.

شاید بهترین دلیل این باشد که این  14 درصد آنهایی هستند که به دلایلی نظیر داشتن شغل سرپرستی نیازی به استفاده از کمربند پیدا نکرده اند. کمربند ایمنی نقش خود را در جلوگیری از عواقب حادثه ی برق گرفتگی که همانا سقوط می باشد بخوبی نشان داده. کارکنان برق با علم به این نقش از آن استفاده می کنند در حالی که لباس کار نتوانسته است بدین صورت عمل نماید.

کمربند ایمنی و به تبعیت از آن همه وسایل حفاظت فردی نقشی در جلوگیری از عوافب حادثه دارند و در پیشگیری از حوادث تأثیر چندانی  ندارند.

در مورد دلیل استفاده نکردن از بقیه وسایل حفاظت فردی مانند کفش ایمنی، کلاه کار، دستکش ایمنی و عینک حفاظتی و…  نیز می توان دلایل مطرح شده را تعمیم داد.

نتیجه گیری

با توجه به آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که مسئولین و کارفرمایان نباید از نقش حفاظت فردی غافل شوند. ضمن اینکه سعی کنند در هر زمینه ی کاری که هستند کارگران و تمامی کارکنان در معرض خطر را به استفاده از وسایل حفاظتی مخصوص آن کار تشویق کنند. استفاده از این وسایل ایمنی باید درست و به جا باشد تا باعث کمی توجهی یا بی توجهی به اهمیت آن نشود.