علائم ایمنی تبر آتش نشانی

شروع تلاش های اصولی برای تولید تجهیزات آتش نشانی و ایمنی از 400 سال قبل

کوشش اساسی برای مقابله آتش سوزی های خانمان سوز، رفته رفته از چهارصد سال پیش در اروپا شروع شد. در اواسط قرن نوزده، ضرورت برخورد علمی با مسئله آتش سوزی های صنعتی کاملا احساس می شد. به علت آن که ثابت شده بود که دیگر شرکت های بیمه و واحدهای آتش نشانی به تنهایی نمی توانند با حریق های خانمان سوز و صنعتی مبارزه کنند و باید به کمک دانشمندان به یک راه حل اساسی دست یافت در نتیجه، بر مبنای روش های علمی، برای حل مسئله پیچیده آتش سوزی صنایع، راه حل های مناسبی ارائه گردید.

در کشورهای پیشرفته، از یافته های این علم برای توسعه و تکامل ادارات آتش نشانی شهری نیز استفاده شد، یعنی اداراتی که با یکسری وسایل اطفا حریق و ایمنی با اصول اولیه ی مشخص در هنگام بروز حادثه آتش سوزی اقدام به اطفا آن می کردند.

 به خصوص با تاسیس اداراتی برای پیشگیری از بروز حریق و نظارت بر رعایت مقررات حفاظت ساختمانی در برابر حریق، ادارات آتش نشانی، در سازمانی که بیشتر منتظر وقوع آتش سوزی بود تا صرفا با آن مقابله کند، به سازمان حفاظت از حریق تبدیل شد و در نهایت منجر به ایجاد دانش تحصیلی مهندسی حفاظت از حریق در اروپا گردید.

در گذشته های بسیار دور نیز امپراتور روم آگوستوس با سازماندهی یک گروه از آتش نشانان (مراقبان) در 24 سال قبل از میلاد مسیح تشکیل داد. این گروه برای بررسی و جلوگیری از آتش سوزی توسعه یافته صورت گرفته بود. در دوران ماقبل صنعتی بسیاری از مراقبان شهرستان ها با صدای زنگ که نشانه هایی از آتش بود مردم را مطلع می کردند. قطعه اصلی تجهیزات آتش نشانی در روم باستان و به اوایل عصر مدرن می رسد که به وسیله سطل که درون آن آب وجود داشت با دست به دست کردن آن برای خاموش کردن آتش اقدام می کردند.

یکی دیگر از ابزارهای آتش نشانی تبر بود که مورد استفاده برای جلوگیری از گسترش آتش سوزی و همچنین به دهانه که اجازه می دهد گرما و دود برای فرار از ساختمان در حال سوختن بود قرار می گرفت. با ایجاد کردن یک قلاب بزرگ طولانی که به طناب به جلو و پایین ساختمان درست می کردند، برای نزدیک شدن راه به آتش مورد استفاده قرار می گرفت. هنگامی که مواد منفجره در دسترس بود، آن ها برای این منظور از آن استفاده می کردند.

تشکیل تیپ ها و ادارات آتش نشانی در اروپا و امریکا

پس از آتش سوزی بزرگ لندن در سال 1666، تیپ آتش توسط شرکت های بیمه تشکیل شد. دولت تا سال 1865، زمانی که این تیپ آتش نشانی متروپولیتن لندن شد درگیر نمی شد. اولین استانداردهای مدرن برای بهره برداری از اداره آتش نشانی تا سال 1830 در ادینبورگ، اسکاتلند انجام شد. بعد از یک آتش سوزی بزرگ در بوستون در سال 1631، آتش نشانی برای اولین بار در آمریکا تاسیس شد. در سال 1648 در آمستردام جدید (در حال حاضر در نیویورک) نگهبانان آتش، منصوب شد در نتیجه اولین آتش نشانی در آمریکا شروع به کار کرد.

کم کم ماشین آلات مرتبط ساخته شد که بیشتر آن ها منبع آب بزرگ به همراه پمپ دستی ای داشتند و از شلنگ آتش نشانی برای انتقال آب به محل آتش سوزی استفاده می کردند.

هدف کلی از تشکیل ادارات آتش نشانی و ساخت تجهیزات آن چیست؟

آتش نشانی یا اطفا حریق مجموعه اقداماتی است که برای مقابله با آتش به وسیله خاموش کردن، کنترل و یا هدایت آتش های ناخواسته انجام می گیرد. اهداف آتش نشانی حفاظت از سلامت افراد، جلوگیری از آسیب به اموال و حفاظت از محیط زیست است. آتش نشانی مهارتی بسیار فنی است که احتیاج به دوره های بسیار طولانی چه در زمینه های عمومی مانند مقابله با آتش و چه در زمینه های تخصصی مانند عملیات امداد و نجات دارد.

به شخصی که به صورت تخصصی به مهارت های اطفا حریق آشناست آتش نشان می گویند. سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی سیستمی متشکل از اجزا به هم پیوسته و مبتنی بر نظم و انضباط است که به منظور رسیدن به هدف های خاصی ایجاد شده است، این هدف ها فلسفه وجودی این سازمان را تشکیل می دهند.

در ایران بعد از حدود هشتاد سال سابقه در آتش نشانی و دوره های آموزشی حرفه ای آتش نشانی، برای اولین بار مدرسه و دانشکده آتش نشانی به همت مسئولین محترم سازمان آتش نشانی در تهران و شهرستان ها البرز تاسیس شده است.