به طور کلی باید آسانسور باربر را به سه نوع اصلی دسته بندی نماییم. 

• آسانسورهای هیدرولیکی 
• آسانسور های کششی با یک اتاقک ماشینی
• آسانسور های کششی فاقد اتاقک ماشینی 

هر یک از این آسانسور ها با یکدیگر متفاوت هستند. علاوه بر آن این نمونه از آسانسور ها، با آسانسور های حمل مسافر نیز متفاوت می باشند. اجازه دهید در مورد هر یک از نمونه های آسانسور باری اطلاعاتی به دست آوریم. 

عملکرد آسانسور باری به چه صورت است؟

آسانسورهای باری به دلیل شرایط استفاده ای خاصی که دارند، دارای عملکرد متفاوتی با آسانسور های مسافربری می باشند. دکل این سری از آسانسور ها از قطعاتی ساخته شده است، که تا ارتفاع 50 الی 200 متر ادامه دارد. پس از آن بر روی طاق آسانسور یک جرثقیل فیکس می شود، تا ارتفاع آسانسور کم و زیاد شود. 

البته برخی از ساختمان هایی که از ارتفاع کمی برخوردار هستند، ابتدا لازم است پیش از نصب آسانسور باری ابتدا دکل فیکس شود. اتاقک باید تا مرحله آخر بر روی این سیستم آسانسور حفظ شود. به همین دلیل لازم است در زیر اتاقک و روی زمین، از یک فوندانسیون استفاده شود. 

این فوندانسیون ها دارای ابعاد کف به اندازه اتاقک هستند، در حالی که ارتفاع آنها 30 سانتی متری می باشد. آسانسور های کارگاهی معمولا قادر هستند به راحتی با سرعتی معادل 50 متر بر دقیقه، بیش از 1000 کیلوگرم مصالح را جابجا نمایند.

البته میزان سرعت آسانسور های کارگاهی برای حمل بار، به نوع موتور و گیربکس استفاده شده در آن مرتبط است. هر چه قدرت این تجهیزات که در نصب آسانسور استفاده شده است بالا باشد، مسلما سرعت حرکت آسانسور را نیز افزایش خواهند داد. 

از جمله بهترین آسانسورهای حمل بار میتوانیم به آسانسور تی سی سی اچ اشاره کنیم. زیرا این مدل از آسانسورهای باری دارا راندمان بالایی می باشند، در حالی که از انرژی و برق کمی استفاده می کنند. آسانسور باری تی سی سی اچ دارای ظرفیت 1500 کیلو گرم تا 2500 کیلو گرم طراحی و تولید می شوند. 

تفاوت آسانسورهای مسافربر با آسانسورهای باری 

این دو آسانسور با این که دارای یک کارایی هستند، اما تفاوت های بسیاری با هم دارند. از جمله مهمترین تفاوت آسانسورهای باربر با آسانسور های مسافربر، در نوع استفاده از آن هاست. همانطور که از نام این آسانسورها مشخص است، آسانسورهای باربر برای حمل بار مورد استفاده قرار می گیرند. 

در حالی که آسانسور های مسافربر مناسب برای حمل مسافر هستند. استفاده از آسانسور باری تنها توسط اپراتور و اشخاص مجاز می باشد. زیرا تنها این افراد اجازه دسترسی به آسانسور ها را دارند تا اقدام به پر کردن و خالی کردن آنها نمایند. 

در حالی که آسانسورهای مسافربر تنها برای حمل اشخاص، به غیر از اپراتور و اشخاص خاص برای پر کردن و خالی کردن می باشند. با این تفاسیر به خوبی متوجه شدیم که استفاده از آسانسورهای باری با مسافربری چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند. 

سیستم آسانسورهای هیدرولیکی به چه صورت است؟ 

آسانسور های هیدرولیکی از جمله آسانسورهای حمل باری می باشند، که توسط یک پیستون در پایین سیستم آسانسور پشتیبانی می شوند. این پیستون های نصب شده در آسانسور، موتور نیرو را به سمت پیستون هل داده و منجر به حرکت آن می شود. 

اصولا آسانسور باری هیدرولیکی را برای ساختمان هایی با ارتفاع کم استفاده می کنند. ساختمان هایی که دارای 8 طبقه هستند و سرعت حرکت آنها 200 فوت در دقیقه است، بهتر است از این نمونه آسانسورهای باری استفاده کنند. 

آسانسور های هیدرولیکی دارای قرقره های می باشند که در کف چاه آسانسور قرار می گیرند. این قرقره ها در زمان فرود آسانسور، قادر به کنترل پیستون هستند. حداکثر فاصله ارتفاعی که برای این نمونه از آسانسور های باری در نظر گرفته می شود، تقریبا 60 فوت است. 

سیستم آسانسورهای کششی به چه صورت است؟

این نمونه از آسانسور ها به وسیله طناب هایی که به ان ها وصل هستند، کشیده می شوند. این طناب ها از روی یک موتور الکتریکی که به یک چرخ متصل هستند، بالاتر از شفت آسانسور حرکت می کنند. اصولا آسانسور باری کششی نسبت به هیدرولیکی ها از سرعت انتقال بالاتری برخوردار هستند. 

آسانسور های کششی دنده ای، می توانند 500 پا در دقیقه سرعت انتقال بار داشته باشند. همین ویژگی آنها را در میان آسانسورهای باری خاص و محبوب نموده است.