علائم ایمنی خطر شوک الکتریکی

نام محصول علائم ایمنی :   خطر شوک الکتریکی

کد کالا علائم ایمنی :  M 07

*  در صورت درخواست سایز سفارشی تابلو ایمنی برای شما مشتریان عزیز تولید خواهد شد.

*  امکان اضافه شدن لوگو شرکت در گوشه کار بصورت رایگان امکان پذیر می باشد.

*  قبل از تولید طرح هایی نهایی چاپ برای شما ارسال خواهد شد.

مطالب مرتبط :

شوک درمانی چیست و چرا مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

شوک درمانی، درمانی موثر برای برخی انواع بیماریهای روانی شدید است. معمولاً وقتی سایر گزینه‌ها مانند روان درمانی یا دارو اثربخش نبوده‌اند یا زمانی که فرد بسیار ناخوش است و نیاز به درمان اورژانسی دارد درنظر گرفته می‌شود.

شوک درمانی به عنوان یک دوره درمانی ارائه می‌شود، معمولاً دو بار در هفته به مدت 8-3 هفته. شوک درمانی تحت داروهای بیهوشی انجام خواهد شد. یعنی اینکه شما حین انجام آن بیهوش خواهید بود.

وقتی خواب هستید، مغزتان با شوک‌های الکتریکی کوتاه تحریک خواهد شد. این باعث تشنج می‌شود که کمتر از 2 دقیقه به طول می‌انجامد. علاوه بر داروهای بیهوشی، شل کننده عضلانی نیز دریافت خواهید کرد که حرکت بدن هنگام تشنج را کاهش می‌دهد.

از شوک درمانی برای چه بیماری‌هایی می‌توان استفاده کرد؟

استفاده از شوک درمانی برای افسردگی حاد که به سایر درمان‌ها جواب نداده رایج است. همچنین برای درمان کاتاتوني، که بیماری نادر است و در آن بیمار ممکن است از صحبت، غذا خوردن یا حرکت دست بکشد، استفاده می‌شود. گاهاً، از آن برای درمان افراد دوقطبی که در مرحله شیدایی هستند یا زمانی که افراد علائم ترکیبی شیدایی و افسردگی را دارند استفاده می‌شود.

شوک درمانی برای درمان اختلالات اضطراب یا اغلب بیماری‌های روانی توصیه نمی‌شود. در میان‌مدت، شوک درمانی می‌تواند علائم شیزوفرنی را که با استفاده از دارو بهبود نیافته‌اند بهبود بخشد. بااین‌حال، فواید بلندمدت، که نیازمند تداوم شوک درمانی‌اند، کمتر ثابت شده هستند. به همین دلیل، از آن چندان در انگلیس استفاده نمی‌شود.

چه زمانی ممکن است پزشک استفاده از شوک درمانی را توصیه کند؟

شوک درمانی معمولا زمانی توصیه خواهد شد که بیماری شما:

• مرگبار باشد و باید خیلی زود بهبود یابید تا از دنیا نروید
• باعث رنج شدیدتان است
• به سایر درمان‌ها، مانند دارو و روان درمانی جواب نداده است
• در گذشته به شوک درمانی خوب جواب داده است.

شوک درمانی چقدر مؤثر است؟

پزشکانی که افراد را با شوک درمانی درمان می‌کنند می‌گویند که اغلب افراد شاهد بهبودی در علائم خود هستند. در 2019-2018، 68 درصد افرادی که با شوک درمانی درمان شده بودند، در پایان درمان «بسیار بهبود» یا «خیلی زیاد بهبود» یافتند (1361 دوره از مجموع 2004 دوره). گزارش شده که در بیماری برخی از این افراد هیچ تغییری مشاهده نشده و تعداد اندکی نیز (1 درصد) وضعیت‌شان بدتر شده است.

درمان افسردگی

شواهد متعددی حاکی از آن هستند که شوک درمانی در درمان اغلب موارد حاد افسردگی در مقایسه با سایر درمان‌ها موفقیت‌آمیزتر است. اینها شامل این موارد هستند:

• داروی ضد افسردگی
• دارونما - جایی که به فرد ماده یا دستورالعملی داده می شود که هیچ اثر فیزیکی برای آزمایش اثربخشی درمان جدید ندارد
• درمان‌های تعدیل عصبی مانند تحریک مغناطیسی مغز (درمان تحریک مغناطیسی مکرر مغز).

خطر خودکشی در افرادی که تحت شوک درمانی قرار می‌گیرند در مقایسه با افرادی که این درمان را دریافت نمی‌کنند کمتر است.

در وضعیت خوب ماندن

شوک درمانی می‌تواند به افرادی که ناخوش هستند کمک کند که تا اندازه ای بهتر شوند که بتوانند از سایر درمان‌ها استفاده نمایند. این می‌تواند به آنها کمک کند که برای مدت زمان بیشتر خوب بمانند.

تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که افسردگی حاد دارند که با دارو بهتر نشده‌ است به احتمال بسیار زیاد اگر شوک درمانی انجام دهند بهتر خواهند شد و برای مدت زمان طولانی‌تر خوب خواهند ماند.

از میان افرادی که پس از شوک درمانی بهتر می‌شوند، نیمی از آنها حداقل به مدت یک‌سال خوب می‌مانند. اگر آنها پس از پایان شوک درمانی، درمان دیگری مانند داروی ضد افسردگی یا لیتیوم دریافت کنند، احتمال وقوع چنین وضعیتی افزایش می‌یابد.

در مقایسه، افرادی که افسردگی حاد دارند و با مصرف دو داروی ضد افسردگی متفاوت بهتر نشده‌اند، در صورت مصرف داروی ضد افسردگی سوم، تنها 5 درصد شانس بهبود و خوب ماندن حداقل به مدت یک سال را دارند.

عملکرد شوک درمانی چگونه است؟

اثرات شوک درمانی با هر درمان به تدریج نمایان می‌شود. شوک درمانی باعث آزاد شدن مواد شیمیایی خاص مغز می‌شود، که ظاهراً رشد برخی نواحی از مغز را که معمولاً با ابتلا به افسردگی کوچک می‌شوند، تحریک می‌کند.

همچنین به نظر می‌رسد که شوک درمانی نحوه تعامل قسمت‌هایی از مغز را که درگیر عواطف هستند تغییر می‌دهد. تحقیقات در این حوزه در حال انجام هستند تا به ما کمک کنند که فهم بیشتری در مورد چگونگی کارکرد شوک درمانی داشته باشیم.

آیا انواع مختلف شوک درمانی وجود دارد؟

شوک درمانی طی سال‌ها تغییر کرده و توسعه یافته است. به عنوان مثال، مقدار و شکل الکتریسیته مورد استفاده تغییر کرده است. این باعث کاهش احتمال بروز عوارض جانبی شده است.

شوک درمانی به دو شکل انجام می‌شود، شوک درمانی دوطرفه و شوک درمانی یک‌طرفه. پزشک شما می‌تواند بیشتر توضیح دهد و بگوید که کدام نوع شوک درمانی مناسب شماست.

در شوک درمانی دوطرفه، شوک‌های تحریک‌کننده الکتریکی از سر شما، بین شقیقه‌ها عبور می‌کنند. در شوک درمانی یک‌طرفه، از بین شقیقه‌ راست و نوک سر شما عبور می‌کنند. ممکن است شوک درمانی دو‌طرفه سریع‌تر عمل کند، درحالی‌که، شوک درمانی یک‌طرفه اثر کمتر روی حافظه دارد. اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی را در ادامه این منبع خواهید یافت.

آیا می‌توان از شوک درمانی در کودکان یا افراد جوان استفاده کرد؟

شوک درمانی در کودکان کمتر از 11 سال استفاده نمی‌شود. کودکان بین 11 تا 18 سال به ندرت دچار بیماریهای روان می‌شوند که به شوک درمانی پاسخ مثبت دهند، اما برای تعداد کمی که مؤثر واقع می‌شود، شوک درمانی می‌تواند کمک‌کننده باشد. به نظریه رسمی و مستقل دوم برای انجام شوک درمانی در این موارد نیاز است.

هنگام دریافت شوک درمانی چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

شوک درمانی در بیمارستان و معمولاً در مجموعه‌ای از اتاق‌ها که «مجموعه شوک درمانی» نامیده می‌شوند انجام می‌گردد. گاهاً، وقتی که در دسترس نباشد یا وضعیت سلامت جسمانی جدی داشته باشید، ممکن است درمان در بیمارستان دیگری که پشتیبانی بهتر پزشکی دارد، یا در اتاق عمل انجام شود.

برخی افراد که تحت شوک درمانی قرار می‌گیرند، بیماران بستری در بیمارستان هستند درحالی‌که دیگران به صورت سرپایی شوک درمانی دریافت خواهند کرد. اگر بیمار سرپایی هستید، باید یک همراه مسئولیت‌پذیر و بزرگسال داشته باشید تا در مراجعه و نیز بازگشت از مجموعه شوک درمانی همراهتان باشد.

مجموعه شوک درمانی باید دارای اتاق انتظار باشد، همچنین اتاقی که بتوانید در آن درمان خود را انجام دهید، و اتاقی که بتوانید پیش از ترخیص ریکاوری داشته باشید.

پرسنل آموزش دیده در تمام طول مدتی که آنجا هستید مراقب شما خواهند بود. آنها می‌توانند به هر گونه پرسش یا دغدغه احتمالی شما پیش از درمان پاسخ دهند. همچنین می‌توانند به شما در فرایند به‌هوش آمدن پس از مصرف داروهای بیهوشی و همچنین بلافاصله پس از درمان کمک کنند.

آمادگی برای شوک درمانی

در روزهای منتهی به شروع شوک درمانی، پزشک شما آزمایش‌هایی تجویز خواهد کرد تا مطمئن شود که مصرف داروهای بیهوشی عمومی برای شما بی‌خطر است. این آزمایش‌ها ممکن است شامل نوار قلب (ECG) و آزمایش‌های خون باشند.

شما باید حداقل 6 ساعت قبل از شوک درمانی کاملاً ناشتا باشید، البته می‌توانید تا 2 ساعت قبل از آن جرعه جرعه آب بنوشید. این تدابیر به این خاطر است که بتوانید به صورت ایمن از داروهای بیهوشی استفاده کنید.

اگر معمولاً در این زمان دارو می‌خورید، از تیم شوک درمانی سوال کنید که آیا می‌توانید این کار را انجام دهید یا خیر.

در روز شوک درمانی شما چه مراحلی انجام می شود؟

• اگر بیمار بستری هستید، یکی از کارکنان بیمارستان همراه شما به مجموعه شوک درمانی خواهد آمد. آنها نسبت به بیماری شما آگاهی دارند و می‌توانند توضیح دهند که چه اتفاقی می‌افتد. بسیاری از مجموعه‌های شوک درمانی اجازه می‌دهند تا اعضای خانواده حین انجام درمان شما در اتاق انتظار بمانند.
• یکی از کارکنان شوک درمانی از شما استقبال خواهد کرد و معاینات معمول را انجام خواهد داد (اگر قبلاً انجام نداده باشند).
• پیش از هر درمان از شما در مورد حافظه‌تان و میزان قوی بودن آن سؤال خواهد شد.
• اگر به صورت داوطلبانه شوک درمانی می‌کنید، کارکنان سؤال خواهند کرد آیا کماکان چنین تمایلی دارید، و از شما خواهند پرسید آیا سؤالات دیگری نیز دارید یا خیر.
• وقتی آماده شدید، کارکنان شوک درمانی شما را به بخش درمان خواهند برد.
• کارکنان تجهیزات مانیتورینگ را وصل خواهند کرد تا ضربان قلب، فشار خون، سطح اکسیژن و امواج مغز شما را اندازه‌گیری کنند.
• ماسک اکسیژن به شما متصل خواهد شد. متخصص بیهوشی از ناحیه پشت دست داروهای بیهوشی به شما تزریق خواهد کرد.

هنگامی که بیهوش هستید چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

• هنگامی که بیهوش هستید، متخصص بیهوشی به شما شل کننده عضلانی می‌دهد و محافظ دهان در دهانتان قرار خواهد داد تا از دندان‌ها محافظت شود.
• دو صفحه فلزی روی سر شما قرار داده خواهند شد. در شوک درمانی دوطرفه، در طرفین سر یک صفحه قرار داده می‌شود، درحالی‌که در شوک درمانی یک‌طرفه، هر دو صفحه در یک طرف سر قرار می‌گیرند.
• دستگاه شوک درمانی یک سری شوک‌های الکتریکی کوتاه، به مدت 3 تا 8 ثانیه ارسال می‌کند. این منتج به تشنج کنترل شده می‌شود که به طور متوسط 40 ثانیه، و شاید تا 120 ثانیه نیز ادامه داشته باشد. بدن شما سفت خواهد شد و سپس انقباض ناگهانی رخ می‌دهد، معمولاً در دست‌ها، پاها و صورت. شل کننده عضلانی شدت لرزش بدن را کاهش می‌دهد.
• دز شوک‌های الکتریکی بر اساس مقدار لازم برای ایجاد تشنج است. واکنش شما تحت نظر قرار خواهد گرفت، و دز به مقدار لازم تنظیم می‌شود.