علائم ایمنی جابجایی بار بیش از 25 کیلو توسط دو نفر انجام شود

علائم ایمنی جابجایی بار بیش از 25 کیلو توسط دو نفر انجام شود
کد کالا: 398

نام محصول علائم ایمنی :  علائم ایمنی جابجایی بار بیش از 25 کیلو توسط دو نفر انجام شود

کد کالا علائم ایمنی :  398

safety sign 2 person lift

جدول فنی مشخصات تابلوهای ایمنی
کد سایز ابعاد(cm)     کد برچسب توضیحات برچسب    کد تابلو توضیحات تابلو
S 7*10   D برچسب روزرنگ-ضد آب   G ورق گالوانیزه از 0.6 الی 2 میلیمتر ضخامت(فولاد امیرکبیر کاشان)
A 10*15   R برچسب شبرنگ-ضد آب-بهمراه رفلکس نور   H ورق پی وی سی 2الی 10 میل-ضد آب-قابلیت انعطاف پذیری
O 15*20   P برچسب شبنما-ضد آب-قابلیت جذب نور و نور دهی 6 ساعت به بالا   Z فریم الکترواستاتیک-ضخامت 1.5 میل-رنگ کوره ای-دارای لبه برگشته
M 20*30   X بنر -ضد آب-بهمراه پانچ   K ورق پلکسی 1 الی 10 میل-دارای رنگ بندی-ضد آب-مستحکم-قابلیت برش لیزر
C 30*40   Y کاغذ گلاسه بهمراه لمینت   V شاسی چوب-ضخامت 10 میل-نصب آسان به دیوار
N 40*50   W برچسب شیشه ای-ضد آب   AL آلومینیوم 1 الی 10 میل-ضد آب-دوام بالا در برابر محیط بیرونی
L 50*60  

جهت تماس و یا ارسال سفارش :

تلگرام ،واتس آپ: 09125480830

تلفن : 02144059138-02188422701

فکس:02188457787

B 60*100  
Q سفارشی  

*  در صورت درخواست سایز سفارشی تابلو ایمنی برای شما مشتریان عزیز تولید خواهد شد.

*  امکان اضافه شدن لوگو شرکت در گوشه کار بصورت رایگان امکان پذیر می باشد.

*  قبل از تولید طرح هایی نهایی چاپ برای شما ارسال خواهد شد.

* برای انتخاب بهتر تابلوهای مورد نظر و رفع سوالات خود می توانید با همکاران ما بصورت 24 ساعته مشاوره دریافت کنید.(02144059138)

(هدف و آرزوی مجموعه ایمن ساین روزی ایمن و بدون حادثه برای شماست.)

مطالب مرتبط :

آئین نامه حفاظتی حمل دستی بار
مصوب 1389,03,05

هدف:
هدف از تدوین این آیین نامه ایمن سازی محیط کار و صیانت از نیروی انسانی و منابع مادی و پیشگیری از حوادث و بیماریهای ناشی از کار و ارتقای سطح بهره وری در کلیه کارگاههائی که حمل دستی بار و فرایندهای مرتبط با آن که به هر نحو ممکن انجام می گیرد می باشد.
دامنه شمول :
این آیین نامه در کلیه کارگاههای مشمول ماده 85 قانون کار جمهوری اسلامی ایران لازم الاجراست.

فصل اول : تعاریف
حمل دستی بار:
انتقال و جابجائی بار توسط دست و دیگر بخش های بدن که همراه بالا بردن، پایین آوردن ، کشیدن ، هل دادن، نگه داشتن ،چرخاندن و یا ترکیبی از موارد فوق می باشد.
ارگونومی:
علم اصلاح و بهینه سازی محیط ، شاغل و تجهیزات به گونه ای که متناسب با محدودیت ها و قابلیت های انسان باشد.
بار متعارف:
باری است که با توجه به شکل ، اندازه، ابعاد ، نوع ، وزن و درجه حرارت آن، کارگری که دارای شرایط جسمانی مناسب باشد بتواند آن را به راحتی بلند یا حمل نماید.
بار سنگین:
باری است که وزن آن از حد مجاز بیشتر می باشد.
ایستگاه کار:
محلی است که کارگر درآن به کمک تجهیزات و وسایل کار به فعالیت مربوط به خود مشغول است .
فیزیولوژی کار:
شاخه ای از علم ارگونومی است که در آن قابلیت و توانمندی افراد در انجام فعالیت های جسمانی سنجیده می شود.
بارهای بد دست:
بارهایی هستند که مچ دست برای نگهداشتن آن می بایست تا 90 درجه خم شود و یا به دست خوب جفت نمی شوند و دارای جای دست مناسب نیستند و یا بارهایی که لبه های سخت و تیز و یا بزرگ دارند و یا بارهایی که از طریق کیسه نرم از وسط خم می شوند.
کارگر نوجوان:
کارگری است که سنش مطابق قانون کار بین 15 تا 18 سال تمام باشد.

فصل دوم : مقررات عمومی

ماده 1- حمل دستی بار به صورت انفرادی در موارد ذیل ممنوع است:
الف) برای نوع کاری که انجام می گیرد سنگین باشد.
ب) در جایی بسیار بلند یا کوتاه ( خارج از حدود بین ران پا و شانه ) قرار گرفته باشد به گونه ای که امکان بلند کردن ایمن آن وجود نداشته باشد.
ج) بسیار بزرگ ، حجیم و یا دارای شکلی بوده که امکان دسترسی به آن مشکل باشد و یا جلوی دید شخص را بگیرد.
د) مرطوب، لغزنده و یا دارای لبه های تیز بوده به طوریکه گرفتن آن مشکل باشد.
هـ) بی ثبات بوده و مرکز ثقل آن به دلیل حرکت محتویات آن تغییر نماید.

ماده 2- حمل دستی بار در صورت وجود شرایط نامناسب جوی، محیطی و کارگاهی که احتمال بروز حوادث و بیماریهای ناشی از کار می رود، ممنوع است.

ماده 3- کارگرانی که در فرایند شغلی خود به طور پیوسته یا ناپیوسته حمل دستی بار را انجام می دهند بایستی علاوه بر برخورداری از سلامت جسمی ، روحی و روانی متناسب با نوع کار از نظر شرایط جسمانی نظیر قد و وزن و جنسیت نیز متناسب با وظیفه محوله باشند.

تبصره- بکارگیری کارگران مذکور منوط به انجام معاینات بدو استخدام و دوره ای به ویژه از نظر آسیب های اسکلتی – عضلانی مطابق قوانین کار و تأمین اجتماعی می باشد.

ماده 4- حمل دستی بار در صورتی مجاز است که امکان استفاده از وسایل یا تجهیزات مکانیکی مناسب و یا اصلاح شرایط کارگاهی نظیر چیدمان دستگاهها و تجهیزات و ایستگاههای کاری مقدور نباشد.

ماده 5- کارفرما مکلف است تدابیر لازم جهت ارزیابی چگونگی وضعیت حمل دستی بار در کارگاه و شناسائی خطرات مربوطه را اتخاذ نموده و با استفاده از راهکارهای فنی – مهندسی و علمی به اصلاح وضعیت حمل دستی بار از نظر ارگونومی و ایمنی مبادرت نماید.

ماده 6- در حین حمل دستی بار انجام اعمال نا ایمن مانند شوخی کردن دویدن ، پریدن ، پرتاب نمودن و نیز کلیه اعمالی که مغایر اصول ایمنی و بهداشتی باشد ممنوع است.

ماده 7- کارفرما مکلف است وسایل حفاظت فردی متناسب با حمل دستی بار را برای کارگران مربوطه فراهم نماید.

ماده 8- کارگران موظفند به کلیه دستورالعمل ها و توصیه های بهداشتی و ایمنی در زمینه حمل دستی بار که از طرف کارفرما و مراجع ذیصلاح ارائه می گردد عمل نموده و از وسایل حفاظت فردی که توسط کارفرما بدین منظور تهیه شده استفاده نمایند.

فصل سوم : مقررات اختصاصی

ماده 9- کارفرما مکلف است ضمن تعلیم روشهای صحیح و مناسب حمل دستی بار، کارگران خود را از خطرات احتمالی آگاه نموده و نظارت های لازم را در این زمینه ها اعمال نماید.

ماده 10- در مواردی که کارگر مجبور به انجام فعالیت های خارج از حد توان فیزیولوژیکی باشد، کارفرما ملکف است با اعمال تمهیداتی مانند چرخش کار، زمان استراحت و طراحی ایستگاههای کار بسته بندی مناسب و رعایت اصول انبارداری نسبت به حذف یا کاهش آسیب های ناشی از حمل دستی بار اقدام نماید.

تبصره - برای محاسبه حد توان فیزیولوژیکی می بایستی از فرمول مندرج در ضمیمه شماره 3 استفاده شود.

ماده 11- کارفرما مکلف است دستگیره های متناسب با نوع بار برای گرفتن بسته ها و بارهای بد دست تعبیه نماید.

ماده 12- در فعالیت بلند کردن بار میزان مجاز بار برای کارگران مرد با گروه سنی 50 -19 سال باید از روش محاسباتی مندرج در ضمیمه شماره 4 استفاده شود.

تبصره 1- میزان مجاز بلند کردن بار برای کارگران نوجوان و مرد بالای 50 سال هفتاد و پنج درصد مقدار به دست آمده از روش فوق می باشد.

تبصره 2- میزان مجاز بلند کردن بار برای کارگران زن با گروه سنی 50 -19 سال هفتاد درصد مقدار به دست آمده از روش فوق می باشد.

تبصره 3- میزان مجاز بلند کردن بار برای کارگران نوجوان و وزن بالای 50 سال 45 درصد مقدار به دست آمده از روش فوق می باشد.

ماده 13- نیروهای وارده به منظور کشیدن و هل دادن بار در حالت افقی و عمودی نباید از مقدار مندرج در جدول 1و 2 ضمیمه تجاوز نماید.

ماده 14- حداکثر وزن بلند کردن بار در کارهای نشسته برای مردان و زنان نباید به ترتیب از 5 و 3 کیلو گرم بیشتر باشد.

فصل چهارم : مقررات متفرقه

ماده 15- در فعالیت های حمل و جابجایی بار در شرایط بهینه که به صورت یک نفره انجام می گیرد حداکثر بار مجاز به تفکیک گروه سنی و جنس کارگران باید مطابق جدول زیر باشد:


جنس

میزان مجاز بر حسب کیلوگرم به تفکیک گروه سنی

کارگر نوجوان و بالای 50 سال

50 -19 سال

مرد

18 کیلوگرم

23 کیلوگرم

زن

10 کیلوگرم

16 کیلوگرم


تبصره 1- در اوزان بالاتر از حد مجاز ، حمل و جابجایی بار باید توسط وسایل مکانیکی مناسب و یا چند نفره صورت پذیرد.

تبصره 2- در صورتی که حمل و جابجایی بار در شرایط بهینه ( با توجه به فاکتورهای مدت زمان حمل بار، فرکانس حمل بار، شرایط محیط کار و وضعیت بدن حین کار) امکان پذیر نباشد مقادیر جدول فوق مطابق استانداردها و مقررات موجود تعدیل خواهد شد.

ماده 16- حمل و جابجایی بار برای زنان در طول مدت بارداری و همچنین ده هفته پس از زایمان ممنوع می باشد.

ماده 17- جهت حمل دستی مواد سمی و شیمیایی که مواجهه پوستی یا استنشاقی یا گوارشی با آن منجر به ایجاد آسیب مسمومیت می گردد استفاده از ظروف یا محفظه های مقاوم در بسته و محصور که امکان مواجه با مواد مذکور وجود نداشته و دارای برچسب حاوی مشخصات ماده شیمیایی یا سمی مورد نظر باشد الزامی است.

ماده 18- مسئولیت رعایت مقررات این آیین نامه بر عهده کارفرمای کارگاه بوده و در صورت وقوع هرگونه حادثه یا بیماری ناشی از کارفرما به الزامات قانونی مطابق مواد 175 و 176 قانون کار عمل شده و نامبرده مکلف به جبران خسارت وارده به زیان دیدگان می باشد.

این آیین نامه مشتمل بر 4 فصل و 18 ماده و 7 تبصره به استناد مواد 85 و 91 قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ 28 /10 /1388 شورای عالی محافظت فنی تدوین و در تاریخ 5 /3 /1389 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسیده است.

بدیهی است از زمان لازم الاجراشدن آن ، آیین نامه مربوط به حمل بار با دست و بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگران زن و نوجوانان موضوع مواد 75 و 83 قانون کار که در تاریخ 11/ 1 /1370 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسیده ، فاقد اعتبار می باشد.

جدول 1


میزان حداکثر نیروی مجاز شده در مورد کشیدن و هل دادن بار در راستای افقی

وضعیت بدن

نیروهایی که نباید از آن تجاوز نمود ( برحسب کیلوگرم نیرو)

مثال هایی از نوع کار

الف: وضعیت ایستاده
1- تمام بدن در کار دخالت دارد

23 کیلوگرم نیرو

حمل بار با فرغون

2- عضلات اصلی دست و شانه دخالت دارند و دست ها کاملاً کشیده شده اند

11 کیلوگرم نیرو

خم شدن بر روی یک مانع برای حرکت دادن یک شیئی یا هل دادن یک شیئی در ارتفاع بالاتر از شانه

ب: زانو زدن

19 کیلوگرم نیرو

برداشتن یا جابجا نمودن یا قطعه از دستگاه هنگام تعمیر و نگهداری
جابجا نمودن اشیا در محیط های کاری سربسته نظیر تونل ها یا کاناهای بزرگ

ج: در حالت نشسته

12 کیلوگرم نیرو

کار کردن با یک اهرم عمودی نظیر دستگیره های کنترل ماشین آلات سنگین
برداشتن و گذاشتن سینی ها و یا محصول برروی نوار نقاله


جدول 2


محدوده های بالایی توصیه شده نیرو در مورد کشیدن و هل دادن بار در راستای عمودی

شرایط

محدوده بالایی نیرو
( برحسب کیلوگرم)

مثال هایی از نوع کار

کشیدن اجسام به سمت پائین ، در ارتفاع بالای سر

55 کیلوگرم نیرو
20 کیلوگرم نیرو

کارکردن با سیستم کنترل ، گرفتن قلاب نظیر دستگیره ایمنی یا کنترل دستی.
بکار انداختن یک جرثقیل زنجیری، گیره های برقی ، سطح گیره قطری کمتر از5 سانتی متر داشته باشد.

کشیدن به سمت پائین تا ارتفاع شانه

23 کیلوگرم نیرو

بکارانداختن کنترل، گرفتن قلاب

کشیدن به سمت بالا cm 25
( IN 10) بالای سطح زمین
ارتفاع آرنج
ارتفاع شانه

22 کیلوگرم نیرو
15 کیلوگرم نیرو
5 /7 کیلوگرم نیرو

بلند کردن یک شئی با یک دست
بلند کردن در یا درپوش




شرایط

محدوده بالایی نیرو
( بر حسب کیلوگرم)

مثال هایی از نوع کار

فشار دادن به سمت پائین تا ارتفاع آرنج

29 کیلوگرم نیرو

بسته بندی کردن ، باربندی ، مهر و موم کردن بسته ها

فشار دادن به سمت بالا تا ارتفاع شانه

20 کیلوگرم نیرو

بلند کردن یک گوشه یا انتهای شیئی نظیر یک لوله یا تیرآهن ، بلند کردن یک شیئی تا قسمت بالای قفسه


ضمیمه شماره 3
ظرفیت کار جسمانی ( PWC)
حداکثر میزان مصرف انرژی است که فرد می تواند با این میزان مصارف انرژی به انجام فعالیت های شغلی 8 ساعته خود پرداخته و دچار صدمات جسمانی نگردد.
PWC ( ظرفیت کار جسمانی ) از طریق فرمول زیر به دست می آید:
در فرمول فوق t زمان فعالیت برحسب دقیقه می باشد.
AC= حداکثر قابلیت هر فرد در مصرف اکسیژن می باشد که تحت عنوان توان هوازی شناخته می شود و برحسب لیتر در دقیقه بیان می شود، برای تعیین AC مراحل زیر را طی می کنیم :
با دادن مقدار کار مشخص به فرد از طریق یکی از روش ها از جمله تست دوچرخه ارگومتر، تست نوار نقاله یا تست پله ، نتایج ضربان قلب ( HR ) و حجم اکسیژن مصرفی را در چهار مرحله قرائت می کنیم و سپس با استفاده از مختصات بدست آمده رابطه خطی بین ضربان قلب و میزان اکسیژن مصرفی بدست می آید و سپس ماکزیمم ضربان قلب فرد را از طریق فرمول زیر بدست می آوریم:
( سن * 63 /0 ) - 210=HR ماکزیمم
حال با جایگذاری مقدار ماکزیمم ضربان قلب در فرمول خط فوق مقدار AC بدست می آید.

ضمیمه شماره 4
روش محاسباتی جهت تجزیه و تحلیل عمل بلند کردن بار
شرکت / کارخانه : ارزیاب:
شغل: تاریخ :
1) وزن شی ء مورد نظر را یادداشت کنید:
وزن بار شده برحسب کیلوگرم:
2) یکی از عددهای موجود در مستطیل های زیر را که با موقعیت دست فرد در زمانیکه وی شروع به بلند کردن یا پایین آوردن اشیاء ( بار ) می کند ، مطابقت دارد انتخاب نمائید.

 

نوشتن نظر

نام شما:


نظر شما: توجه : HTML ترجمه نمی شود!

رتبه: بد           خوب

کد امنیتی را در کادر زیر وارد نمایید: