قانون ايمني در معادن : فصل 1- تعاريف

1- مسؤل معدن يا سرپرست معدن:
شخصي است كه توسط دارنـده پروانـه عمليات به اين سمـت منصوب مي شود و مسـئوليـت كليه عمليات معدن را به عهده دارد .

2-مسئول فني:
طـبق ماده 66 آئين نامه اجـرائي قانـون معـادن مسئـول فني عمليات كسـي است كه اداره كليه امور فني معدن به عهده اوست و توسـط دارنده پروانه عمليـات از ميـان افراد واجـد شـرايـط انتـخاب و به وزارت صنايع و معـادن معـرفي مي شود و طبـق ماده 65 آئـين نامه اجـرائـي ضوابـط و حدود صلاحيت مسـئولين فـني معادن تا تصـويب و اصـلاح قانـون نظام مهنـدسي معـدن توسـط وزارت صنايع و معادن تعيين مي شود .

3-مسئول ايمني:
مسئول ايمني هر معدن نظارت بر ايمني عمليات معدن را به عهده داشته توسط مسئول يا سرپرست معدن به اين سمت منصوب مي شود . طبق ماده 65 آئين نامه اجرائي قانون معادن ضوابط و حدود صلاحيت مسئول ايمني از طريق وزارت كار و امور اجتماعي با هماهنگي وزارت صنايع و معادن تعيين مي شود . جانشين مسئول ايمني نيز تابع همين شرايط است .

4-مهندس ناظر:
شخصي است كه طبق ماده 69 آئين نامه اجرائي قانون معادن تعيين مي شود و از طرف وزارت صنايع و معادن مامور نظارت و كنترل عمليات معدني است.

5-پروانه اكتشاف – پروانه بهره برداري :
طبق مواد مندرج در قانون معادن و آئين نامه اجرائي آن تعريف مي شود.

6- تونل:
حفاري زيرزميني افقي يا تقريباً افقي است .

7-تونل شيب دار :
تونل هايي كه تا حدود 18 درجه شيب داشته باشند.

8- چاه مايل :
حـفاري مايـلي كه به سطـح زمين راه داشـته و داراي شـيب بين 18 درجه تا 90 درجه باشد و براي باربري مورد استفاده قرار مي گيرد.

9- چاه يا چاه قائم :
حفاري قائـم يا با شـيب 90 درجه است كه به سطـح زميـن راه داشـته باشـد و معمولاً براي باربري مورد استفاده قرار مي كيرد.

10- دويل:
حفـاري زيـرزميني شيبـدارو با سطـح مقطع نسبتاً كوچك كه معمولاً به طرف بالا خفاري مي شود و براي منظور هاي مختلف مورد استفاده قرار مي گيرد.

11- پذيرگاه:
محل توقف بارگيري و تحليه واگنها و انجام وظايف مختلف زيرزميني كه معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم يا چاه مايل در زيرزمين احداث مي شود .

12- گالري-راهرو:
انواع حفاريهاي زيرزميني و معمولاً با طول زياد است .

13- راه مورب:
به انواع راهروهاي شيبدار راه مورب گفته مي شود .

14- بونكر:
محلي براي تخليه و انباشت سنگ مي باشد .

15- چال:
سوراخي كه در سنگ براي قرار دادن ماده منفجره حفر مي شود.

16- خرجگذاري:
قرار دادن مواد منفجره در داخل چال است .

17- فشنگ:
به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع ديناميت) گفته مي شود .

18- آتشباري:
به عمليات خرج گذاري و انفجار مواد منفجره براي تخريب سنگ آتشباري گفته مي شود .

19- آتشبار:
شخصي كه مسئوليت عمليات آتشباري را به عهده دارد .

20- مواد ناريه- مواد منفجره:
موادي كه قابليت انفجار داشته و در معدن براي تخريب سنگ مورد استفاده قرار مي گيرد .

21- گاز ذغال:
گازي كه در كانسارهاي ذغال سنگ همراه با ساير هيدروكربورها وجود دارد و عمدتاً از متان تشكيل شده است . اين گاز چنانچه به نسبت معيني با هوا مخلوط شود قابليت انفجار پيدا مي كند .

22- كليه تجهيزات , دستگاهها و ماشين آلات معدني كه در اين آئين نامه از آنها نام برده شده :
مانند شاول يا بيل مكانيكي , لودر, بلدوزر, پرفراتور, گريدر, واگن , لوكوموتيو , دستگاه گمانه زني , دستگاه سيم برش , بالابر چاه , وينچ و غيره و كليه قسمتها و قطعات آنها مطابق تعاريفي است كه در متون و كتابهاي معدني آورده شده است