پوستر ایمنی 10 قانون ایمنی محل کار

نام محصول پوستر ایمنی :   پوستر ایمنی 10 قانون ایمنی محل کار

کد کالا علائم ایمنی :  1487

*  در صورت درخواست سایز سفارشی تابلو ایمنی برای شما مشتریان عزیز تولید خواهد شد.

*  امکان اضافه شدن لوگو شرکت در گوشه کار بصورت رایگان امکان پذیر می باشد.

*  قبل از تولید طرح هایی نهایی چاپ برای شما ارسال خواهد شد.

مطالب مرتبط :

ماده 1- به منظور تامین مشارکت کارگران و کارفرمایان و نظارت بر حسن اجرای مقررات حفاظت فنی و بهداشت کار صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور در کارگاههای مشمول و همچنین پیشگیر ی از حوادث و بیماری های ناشی  از کار ، حفظ و ارتقای سلامتی کارگران و سالم سازی محیط های کار ، تشکیل کمیته های حفاظت فنی و بهداشت کار با رعایت ضوابط و مقررات مندرج دراین آیین نامه درکارگاههای کشور الزامی است . ماده 2- کارگاههایی که دارای 25 نفر کارگر باشند ، کارفرما مکلف است کمیته ای به نام کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار در  کارگاه با اعضای ذیل تشکیل دهد. 1-    کارفرما یا نماینده تام الختیار او 2-     نماینده شورای اسلامی کار یا نماینده کارگران کارگاه 3-     مدیر فنی و در صورت نبودن او یکی ار سر استادان کارگاه 4-     مسئول حفاظت فنی 5-     مسئول بهداشت حرفه ای تبصره 1- مسئول حفاظت فنی می بایستی ترجیحا از فارغ التحصیلان بهداشت حرفه ای یا پزشک عمومی مورد تایید مرکز بهداشت شهرستان باشد . تبصره 3- اعضا کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار با هزینه کارفرما بایستی در برنامه های آموزشی و بازآموزی مربوط به حفاظت فنی و بهداشت کار که توسط ارگانهای ذیربط برگزار می گردد شرکت نمایند. تبصره 4- در کارگاههایی که بین 25 تا 100 نفر کارگر داشته باشند در صورتیکه که یک یا دو نفر از اعضای کمیته د رکارگاه حضور نداشته باشند جلسه کمیته با حداقل سه نفر از افراد مذکور تشکیل می گردد مشروط برآنکه در این کمیته مسئول حفاظت فنی یا مسئول بهداشت حرفه ای حضور داشته باشد . ماده 3 – در کارگاههایی که کمتر از 25 نفر کارگر دارند و نوع کار آنها ایجاب نماید با نظر مشترک و هماهنگ بازرس کار و کارشناس بهداشت حرفه ای محل ، کارفرما مکلف به تشکیل کمیته مزبور خواهد بود. تبصره 1- دراین گونه کارگاهها با سه نفر از اعضا به شرح زیر تشکیل می گردد: 1-    کارفرما یا نماینده تام الختیار او 2-     نماینده شورای اسلامی یا نماینده کارگران کارگاه 3-     مسئول حفاظت فنی و بهداشت حرفه ای تبصره 2- صلاحیت مسئول حفاظت فنی و بهداشت حرفه ای برای این گونه کارگاهها باید به تایید اداره کار و مرکز بهداشت محل برسد . تبصره 3- در کلیه کارگاههایی که کمیته حفاظت فنی و بهداشتی کار با سه نفر تشکیل می گردد مسئول حفاظت فنی و بهداشت حرفه ای می تواند یک نفر باشد مشروط بر آنکه پس از آموزشهای لازم با هزینه کارفرما توسط مرکز بهداشت و با اداره کار محل حسب مورد تشکیل می گردد شرکت نموده و گواهی نامه لازم را دریافت نماید . ماده 4 – جلسات کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار باید لااقل هر ماه یک بار تشکیل گردد و در این جلسه خود نسبت به انتساب یک نفر دبیر از میان اعضاءکمیته اقدام نمایند . تعیین زمان تشکل جلسات و تنظیم صورتجلسات کمیته به عهده دبیرجلسه خواهدبود. تبصره 1- در مواقع ضروری یا زودتر از موعد با پیشنهاد مدیر کارخانه یا مسئول حفاظت فنی و یا مسئول بهداشت حرفه ای کمیته تشکیل خواهد شد . تبصره 2- در صورتیکه حفاظت فنی و بهداشت کار احتمال وقوع حادثه یا بیماری ناشی از کار را برای کارگاه تشخیص دهد باید فورا اقدام به تشکیل جلسه نموده و موارد را ضمن اعلام به کارفرما به اداره کار و مرکز بهداشت مربوطه اعلام نماید. تبصره 3- کارفرما مکلف است یک نسخه از تصمیمات کمیته مذکور و همچنین صورتجسات تنظیم شده را به اداره کار و مرکز بهداشت مربوطه ارسال نماید. ماده 5- وظایف کمیته فنی و بهداشت کار به شرح ذیل است : 1-  طرح مسائل و مشکلات حفاظتی و بهداشتی در جلسات کمیته و ارائه پیشنهادات لازم به کارفرما جهت رفع نواقص وسالم سازی محیط کار 2- انعکاس کلیه ایرادات و نواقص حفاظتی و بهداشتی پیشنهادات لازم جهت رفع آنها به کارفرمای کارگاه 3- همکاری و تشریک مساعی یا کارشناسان بهداشت حرفه ای و بازرسان کار جهت اجرای مقررات حفاظتی و بهداشت کار 4- توجه و آشناسازی کارگران نست به رعایت مقررات و موازین بهداشتی و حفاظتی در محیط کار 5- همکاری با کارفرما درتهیه دستورالعملهای لازم برای انجام کار مطمئن ، سالم و بدون خطر و همچنین استفاده صحیح از لوزام وتجهیزات بهداشتی و حفاظتی در محیط کار 6- پیشنهاد به کارفرما جهت تشویق کارگرانی که در امر حفاظت فنی و بهداشت کار علاقه و جدیت دارند 7- پیگیری لازم به منظور تهیه و ارسال صورتجسات کمیته و همچنین فرمهای مربوط به حودث ناشی از کار و بیماری های ناشی از کار به ارگانهای ذیربط 8- پیگیری لازم در انجام معاینات قبل ازاستخدام و معاینات ادواری به منظور پیشگیری از ابتلا کارگران به بیماری های ناشی از کار و ارائه نتایج حاصله به مرکز بهداشت مربوطه 9- اعلام موارد مشکوک به بیماری های حرفه ای از طریق کارفرما به مرکز بهداشت مربوطه و همکاری در تعیین شغل مناسب برای کارگرانیکه به تشخیص شورای پزشکی به بیماری های حرفه ای مبتلا شده و یا در معرض ابتلا آنها قرار دارند .( موضوع تبصره 1 ماده 92 قانون کار ) 10- جمع آوری آمارو اطلاعات مربوطه از نقطه نظرمسائل حفاظتی و بهداشتی و تنظیم و تکمیل فرم صورت نواقص موجود در کارگاه 11-  بازدیدو معاینه ابزارکار ، وسایل حفاظتی و بهداشتی در محیط کارو نظارت بر حسن استفاده از آنها 12- ثبت  آمار حوادث وبیماری های ناشی از کار کارگران وتعیین ضریب تکرار و ضریب شدت سالانه حوادث 13- نظارت بر ترسم نمودار میزان حوادث و بیماری های حرفه ای و همچنین نصب پوستر ها آموزشی بهداشتی و حفاظتی در محیط کار 14- اعلام کانونهای ایجاد خطرات حفاظتی وبهداشتی در کارگاه 15- نظارت بر نظم وترتیب و آرایش مواد اولیه و محصولات و استقرار ماشی آلات و ابزار کار به نحو صحیح وایمن و همچنین تطابق صحیح کار و کارگر در محیط کار 16- تعیین خط مشی روشن و منطبق با موازین حفاظتی وبهداشتی بر حسب شرایط اختصاصی هر کارگاه جهت حفظ و ارتقاء سطح بهداشت و ایمنی محیط کار و کارگر در محیط کار 17- تهیه و تصویب وصدوردستورالعملهای اجرایی حفاظتی و بهداشتی جهت اعمال در داخل کارگاه در مورد پیشگیری از ایجاد عوارض و بیماری های ناشی از عوامل فیزیکی ، شیمیایی . ارگونومیکی ، بیولوژیکی ، و روانی محیط کار ماده 6- وجود کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار مسئولین حفاظت و بهداشت حرفه ای در کارگاه به هیچ وجه رافع مسئولیتهای قانونی کارفرما در قبال مقررا ت وضع شده نخواهد بود . ماده 7 – این آیین نامه در 7 ماده و 10 تبصره به استناد ماده 93 قانون کار جمهوری اسلامی ایران توسط وزاتخانه های کار، امور اجتماعی و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تهیه شده و در تاریخ 15/4/74 به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی رسید . آیین‌نامه چگونگی بازرسی کار موضوع‌ تبصره ماده 99 قانون کار ماده 1- بازرسان کار موظفند در جهت نظارت بر حسن اجرای‌مقررات قانون کار و آیین‌نامه‌های مربوطه به ویژه مصوبات‌شورای‌عالی حفاظت فنی‌، مقررات حمایتی مربوط به مدت کار،مزد، رفاه کارگران‌، اشتغال زنان‌، کارگران نوجوان و اتباع خارجی‌،مرخصی‌، نوبت کاری‌، کار شبانه‌، اضافه‌کاری‌، کمک هزینه مسکن وخواربار و ایاب و ذهاب کارگران‌، کمک عائله‌مندی‌، بیمه‌، پاداش‌افزایش تولید و طبقه‌بندی مشاغل کارگران‌، مراتب را مورد بررسی وتحقیق قرار داده و به مدارکی که مربوط به امور کار و کارگر کارگاه‌باشد مراجعه و در صورت نیاز از تمام و یا قسمتی از دفاتر، اسناد و مدارک مذکور رونوشت تحصیل نمایند. ماده 2- بازرسی از کارگاه‌های مشمول قانون کار به استثنای‌کارگاه‌های خانوادگی بدون اطلاع قبلی کارفرما و نیاز به اجازه وی‌براساس برنامه از پیش تعیین شده از طرف واحد مربوطه انجام‌می‌پذیرد. تبصره‌- بازرسان کار موظفند هنگام بازرسی‌، کارت شناسایی‌ویژه بازرسی را که به امضای وزیر کار و امور اجتماعی رسیده است‌همراه داشته باشند و به کارفرما یا نماینده وی ارائه نمایند. ماده 3- بازرسان کار موظفند به منظور نظارت بر حسن اجرای‌مقررات و آیین‌نامه‌های مصوب شورای عالی حفاظت فنی از همه‌قسمت‌های کارگاه بازرسی ایمنی به عمل آورند. ماده 4- بازرسان کار باید هنگام بازرسی از کارگاه‌ها با توجه به‌نوع صنعت و نوع کار، به آیین‌نامه‌های مربوطه توجه و به مواد آن‌استناد  نمایند. ماده 5- بازرسان کار در مواردی که ادامه کار دستگاه یا قسمتی ازکارگاه را خطرناک تشخیص می‌دهند، موظفند مراتب را کتبا و از طریق‌اداره متبوع خود جهت توقف کار و رفع خطر به کارفرما ابلاغ کنند. ماده 6- بازرسان کار موظفند در موارد لزوم ضمن ارائه ‌توضیحات کافی به کارگران و کارفرمایان نسبت به راهنمایی وآموزش حضوری آنان اقدام نمایند. ماده 7- بازرسان کار موظفند در صورت مشاهده تولید ماشین‌آلات غیر ایمن و خطرناک با توجه به ماده 88 و 89 قانون‌کار، تذکرات و راهنمایی‌های لازم را کتبا و از طریق اداره متبوع خودبه کارفرمایان مربوطه ابلاغ نمایند. ماده 8- بازرسان کار موظفند پس از انجام بازرسی‌، در مورد کلیه‌مشاهدات خود، طبق دستورالعمل‌های اداره کل بازرسی کار از مشخصات کارگاه و نواقص موجود گزارش کتبی تهیه و به اداره‌ متبوع خود تسلیم کنند. ماده 9- بازرسان کار مکلفند نواقص و ایرادات موجود راحضورا به مسئولین کارگاه اعلام و سپس مراتب را کتبا و از طریق ‌اداره متبوع خود به کارفرما و با تعیین مهلت معقول و مناسب در جهت رفع نواقص و ایرادات ابلاغ نمایند. ماده 10- در صورت عدم اجرای موارد ابلاغ شده و عدم رفع ‌تمام یا برخی از نواقص و ایرادات بازرسان کار موظف به درخواست‌تعقیب متخلفین‌از مراجع قضایی از طریق اداره متبوع خود می‌باشند. ماده 11- بازرسان کار موظفند کلیه حوادث ناشی از کار رابراساس مقررات و دستورالعمل‌های مربوطه که از طرف اداره کل‌بازرسی کار صادر می‌شود، مورد بازرسی‌، بررسی و تجزیه و تحلیل‌قرار داده و نسبت به تهیه و تنظیم گزارشات و ابلاغ دستورالعمل‌های‌لازم به کارفرما به منظور جلوگیری از وقوع حوادث مشابه اقدام‌نمایند. ماده 12- بازرسان کار موظفند رونوشت گزارش حوادث را به‌مراجع درخواست‌کننده (انتظامی و قضایی‌) از طریق اداره متبوع‌خود ارسال دارند. ماده‌13- درهنگام ‌بررسی‌حوادث‌منجر به ‌فوت‌ و نقص‌عضو، بازرسان‌کار موظفند نظریه پزشکی قانونی را اخذ و مورد توجه قرار دهند. ماده 14- بررسی حوادث منجر به فوت یا نقص عضوحتی‌الامکان توسط 2 نفر از بازرسان کار انجام شود. تبصره‌- بازرسان کار با کمتر از سه سال سابقه کار تجربی‌نمی‌توانند به بررسی حوادث منجر به فوت و نقص عضو مستقلا اقدام نمایند. ماده 15- بررسی مجدد حوادث ناشی از کار و ابراز  نظریه‌ کارشناسی صرفا به درخواست مراجع قضایی امکان‌پذیر می‌باشد. ماده 16- در بررسی حوادث ناشی از کار چنانچه حادثه به علت‌ نواقص ایمنی کارگاه یا ماشین‌آلات مربوطه اتفاق افتاده باشد بازرس‌کار موظف است طبق ماده 105 قانون کار اقدام نماید. ماده 17- بازرسان کار مکلفند برای تشکیل و فعال نمودن‌کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار از کارگاه‌های مشمول با کارفرمایان همکاری نموده و در صورت لزوم با شرکت در جلسات ‌متشکله با این کمیته‌ها تبادل نظر کنند. ماده 18- جهت ارتقای فرهنگ ایمنی کارگران و کارفرمایان‌، بازرسان کار باید در کلاسهای آموزشی که توسط وزارت کار و امور اجتماعی تشکیل می‌گردد، شرکت و نسبت به تدریس دروس ایمنی‌ و حفاظتی اقدام نمایند. ماده 19- نماینده مورد نظر در مواد 173 ـ 174 ـ 175 ـ 176 ـ177 قانون کار (فصل یازدهم‌) از بین بازرسان کار واحد کار و اموراجتماعی محل انتخاب می‌گردد. این آیین‌نامه مشتمل بر 19 ماده و 2 تبصره به استناد تبصره ماده ‌99 قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ 19/8/77 شورای عالی حفاظت فنی تهیه و در تاریخ 8/9/77 به تصویب ‌وزیر کار و امور اجتماعی رسید. فصل‌ چهارم‌قانون کار: حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار مبحث‌ اول‌ ـ کلیات‌ ماده‌ 85ـ  برای‌ صیانت‌ نیروی‌ انسانی‌ و منابع‌ مادی‌ کشور رعایت‌ دستورالعملهایی‌ که‌ از طریق‌ شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ (جهت‌ تأمین‌  حفاظت‌ فنی‌) و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌   (جهت‌ جلوگیری‌ از بیماریهای‌ حرفه‌ای‌ و تأمین‌ بهداشت‌ کار و کارگر و محیط‌ کار) تدوین‌ می‌شود، برای‌ کلیه‌ کارگاهها، کارفرمایان‌، کارگران‌ و کارآموزان‌ الزامی‌ است‌. تبصره‌ـ  کارگاههای‌ خانوادگی‌ نیز مشمول‌ مقررات‌ این‌ فصل‌ بوده‌ و مکلف‌ به‌ رعایت‌ اصول‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار می‌باشند. ماده‌ 86ـ  شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ مسؤول‌ تهیه‌ موازین‌ و آئین‌نامه‌های‌ حفاظت‌ فنی‌  می‌باشد و از اعضا ذیل‌ تشکیل‌ می‌گردد: 1ـ وزیر کار و امور اجتماعی‌ یا معاون‌ او که‌ رئیس‌ شورا خواهد بود 2ـ معاون‌ وزارت‌ صنایع‌ 3ـ معاون‌ وزارت‌ صنایع‌ سنگین‌ 4ـ معاون‌ وزارت‌ کشاورزی‌ 5ـ معاون‌ وزارت‌ نفت‌ 6ـ معاون‌ وزارت‌ معادن‌ و فلزات‌ 7ـ معاون‌ وزارت‌ جهاد سازندگی‌ 8ـ رئیس‌ سازمان‌ حفاظت‌ محیط‌زیست‌ 9ـ دو نفر از استادان‌ با تجربه‌ دانشگاه‌ در رشته‌های‌ فنی‌ 10ـ دو نفر از مدیران‌ صنایع‌ 11ـ دو نفر از نمایندگان‌ کارگران‌ 12ـ مدیر کل‌ بازرسی‌ کار وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ که‌ دبیر شورا خواهد بود. تبصره‌ 1ـ  پیشنهادات‌ شورا به‌ تصویب‌ وزیر کار و امور اجتماعی‌ رسیده‌ و شورا در صورت‌ لزوم‌ می‌تواند برای‌ تهیه‌ طرح‌ آئین‌نامه‌های‌ مربوط‌ به‌ حفاظت‌ فنی‌ کارگران‌ در محیط‌ کار و انجام‌ سایر وظایف‌ مربوط‌ به‌ شورا، کمیته‌های‌ تخصصی‌ مرکب‌ از کارشناسان‌ تشکیل‌ دهد. تبصره‌ 2ـ  آئین‌نامه‌ داخلی‌ شورا با پیشنهاد شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ به‌ تصویب‌ وزیر کار و امور اجتماعی‌ خواهد رسید. تبصره‌ 3ـ  انتخاب‌ اساتید دانشگاه‌، نمایندگان‌ کارگران‌ و نمایندگان‌ مدیران‌ صنایع‌ مطابق‌ دستورالعملی‌ خواهد بود که‌ توسط‌ شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ تهیه‌ و به‌ تصویب‌ وزیر کار و امور اجتماعی‌ خواهد رسید. ماده‌ 87ـ  اشخاص‌ حقیقی‌ و حقوقی‌ که‌ بخواهند کارگاه‌ جدیدی‌ احداث‌ نمایند و یا کارگاههای‌ موجود را توسعه‌ دهند، مکلفند بدواً برنامه‌ کار و نقشه‌های‌ ساختمانی‌ و طرحهای‌ مورد نظر را از لحاظ‌ پیش‌بینی‌ در امر حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار، برای‌ اظهارنظر و تأیید به‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ ارسال‌ دارند. وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ موظف‌ است‌ نظرات‌ خود را ظرف‌ مدت‌ یک‌ماه‌ اعلام‌ نماید. بهره‌برداری‌ از کارگاههای‌ مزبور منوط‌ به‌ رعایت‌ مقررات‌ حفاظتی‌ و بهداشتی‌ خواهد بود. ماده‌ 88ـ  اشخاص‌ حقیقی‌ یا حقوقی‌ که‌ به‌ ساخت‌ یا ورود و عرضه‌ ماشین‌ می‌پردازند مکلف‌ به‌ رعایت‌ موارد ایمنی‌ و حفاظتی‌ مناسب‌ می‌باشند. ماده‌ 89ـ  کارفرمایان‌ مکلفند پیش‌ از بهره‌برداری‌ از ماشینها، دستگاهها، ابزار و لوازمی‌ که‌ آزمایش‌ آنها مطابق‌ آئین‌نامه‌های‌ مصوب‌ شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ ضروری‌ شناخته‌ شده‌ است‌ آزمایشهای‌ لازم‌ را توسط‌ آزمایشگاهها و مراکز مورد تأیید شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ انجام‌ داده‌ و مدارک‌ مربوطه‌ را حفظ‌ و یک‌ نسخه‌ از آنها را برای‌ اطلاع‌ به‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ ارسال‌ نمایند. ماده‌ 90ـ  کلیه‌ اشخاص‌ حقیقی‌ یا حقوقی‌ که‌ بخواهند لوازم‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشتی‌ را وارد یا تولید کنند، باید مشخصات‌ وسایل‌ را حسب‌ مورد همراه‌ با نمونه‌های‌ آن‌ به‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ ارسال‌ دارند و پس‌ از تأیید، به‌ ساخت‌ یا وارد کردن‌ این‌ وسایل‌ اقدام‌ نمایند. ماده‌ 91ـ  کارفرمایان‌ و مسوولان‌  کلیه‌ واحدهای‌ موضوع‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ مکلفند براساس‌ مصوبات‌ شورای‌ عالی‌ حفاظت‌ فنی‌ برای‌ تأمین‌  حفاظت‌ و سلامت‌ و بهداشت‌ کارگران‌ در محیط‌ کار، وسایل‌ و امکانات‌ لازم‌ را تهیه‌ و در اختیار آنان‌ قرار داده‌ و چگونگی‌ کاربرد وسایل‌ فوقالذکر را به‌ آنان‌ بیاموزند و در خصوص‌ رعایت‌ مقررات‌ حفاظتی‌ و بهداشتی‌ نظارت‌ نمایند. افراد مذکور نیز ملزم‌ به‌ استفاده‌ و نگهداری‌ از وسایل‌ حفاظتی‌ و بهداشتی‌ فردی‌ و اجرای‌ دستورالعملهای‌ مربوط‌ کارگاه‌ می‌باشند. ماده‌ 92ـ  کلیه‌ واحدهای‌ موضوع‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ که‌ شاغلین‌ در آنها به‌ اقتضای‌ نوع‌ کار در معرض‌ بروز بیماریهای‌ ناشی‌ از کار قرار دارند باید برای‌ همه‌ افراد مذکور پرونده‌ پزشکی‌ تشکیل‌ دهند و حداقل‌ سالی‌ یک‌بار توسط‌ مراکز بهداشتی‌ درمانی‌ از آنها معاینه‌ و آزمایشهای‌ لازم‌ را به‌عمل‌ آورند و نتیجه‌ را در پرونده‌ مربوط‌ ضبط‌ نمایند. تبصره‌ 1ـ  چنانچه‌ با تشخیص‌ شورای‌ پزشکی‌ نظر داده‌ شود که‌ فرد معاینه‌ شده‌ به‌ بیماری‌ ناشی‌ از کار مبتلا یا در معرض‌ ابتلا باشد کارفرما و مسؤولین‌ مربوطه‌ مکلفند کار او را براساس‌ نظریه‌ شورای‌ پزشکی‌ مذکور بدون‌ کاهش‌ حق‌السعی‌، در قسمت‌ مناسب‌ دیگری‌ تعیین‌ نمایند. تبصره‌ 2ـ  در صورت‌ مشاهده‌ چنین‌ بیمارانی‌، وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ مکلف‌ به‌ بازدید و تأیید مجدد شرایط‌ فنی‌ و بهداشت‌ وایمنی‌ محیط‌ کار خواهد بود. ماده‌ 93ـ  به‌منظور جلب‌ مشارکت‌ کارگران‌  و نظارت‌ بر حسن‌ اجرای‌ مقررات‌ حفاظتی‌ و بهداشتی‌ در محیط‌ کار  و پیشگیری‌ از حوادث‌ وبیماریها، در کارگاههایی‌ که‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ ضروری‌ تشخیص‌ دهند کمیتة‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار تشکیل‌ خواهد شد. تبصره‌ 1ـ  کمیته‌ مذکور از افراد متخصص‌ در زمینه‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ حرفه‌ای‌ و امور فنی‌ کارگاه‌ تشکیل‌ می‌شود و از بین‌ اعضا، دو نفر شخص‌ واجد شرایطی‌ که‌ مورد تأیید وزارتخانه‌های‌ کار و امور اجتماعی‌ و بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ باشند تعیین‌ می‌گردند که‌ وظیفه‌شان‌ برقراری‌ ارتباط‌ میان‌ کمیته‌ مذکور با کارفرما و وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌  و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ می‌باشد. تبصره‌ 2ـ  نحوه‌ تشکیل‌ و ترکیب‌ اعضا براساس‌ دستورالعملهایی‌ خواهد بود که‌ توسط‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ تهیه‌ و ابلاغ‌ خواهد شد. ماده‌ 94ـ  در مواردی‌ که‌ یک‌ یا چند نفر از کارگران‌ یا کارکنان‌ واحدهای‌ موضوع‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ امکان‌ وقوع‌ حادثه‌ یا بیماری‌ ناشی‌ از کار را در کارگاه‌ یا واحد مربوطه‌ پیش‌بینی‌ نمایند می‌توانند مراتب‌ را به‌ کمیته‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار یا مسؤول‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار اطلاع‌ دهند و این‌ امر نیز بایستی‌ توسط‌ فرد مطلع‌شده‌ در دفتری‌ که‌ به‌ همین‌ منظور نگهداری‌ می‌شود ثبت‌ گردد. تبصره‌ـ  چنانچه‌ کارفرما یا مسؤول‌ واحد، وقوع‌ حادثه‌ یا بیماری‌ ناشی‌ از کار را محقق‌ نداند موظف‌ است‌ در اسرع‌وقت‌ موضوع‌ را همراه‌ با دلایل‌ و نظرات‌ خود به‌ نزدیکترین‌ اداره‌ کار و امور اجتماعی‌ محل‌ اعلام‌ نماید. اداره‌ کار و امور اجتماعی‌ مذکور موظف‌ است‌ در اسرع‌ وقت‌ توسط‌ بازرسین‌ کار به‌ موضوع‌ رسیدگی‌ و اقدام‌ لازم‌ را معمول‌ نماید. ماده‌ 95ـ  مسؤولیت‌ اجرای‌ مقررات‌ و ضوابط‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار برعهده‌ کارفرما یا مسؤولین‌ واحدهای‌ موضوع‌ ذکر شده‌ در ماده‌ 85 این‌ قانون‌ خواهد بود. هرگاه‌بر اثر عدم‌ رعایت‌ مقررات‌ مذکور از سوی‌ کارفرما یا مسؤولین‌ واحد، حادثه‌ای‌ رخ‌ دهد، شخص‌ کارفرما یا مسؤول‌ مذکور از نظر کیفری‌  و حقوقی‌ و نیز مجازاتهای‌ مندرج‌ در این‌ قانون‌ مسؤول‌ است‌. تبصره‌ 1ـ  کارفرما یا مسؤولان‌ واحدهای‌ موضوع‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ موظفند کلیه‌ حوادث‌ ناشی‌ از کار را در دفتر ویژه‌ای‌ که‌ فرم‌ آن‌ از طریق‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ اعلام‌ می‌گردد ثبت‌ و مراتب‌ را سریعاً به‌صورت‌ کتبی‌ به‌ اطلاع‌ اداره‌ کار و امور اجتماعی‌ محل‌ برسانند. تبصره‌ 2ـ  چنانچه‌ کارفرما یا مدیران‌ واحدهای‌ موضوع‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ برای‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار، وسایل‌ و امکانات‌ لازم‌ را در اختیار کارگر قرار داده‌ باشند و کارگر با وجود آموزشهای‌ لازم‌ و تذکرات‌ قبلی‌ بدون‌ توجه‌ به‌ دستورالعمل‌ و مقررات‌ موجود از آنها استفاده‌ ننماید کارفرما مسئولیتی‌ نخواهد داشت‌. در صورت‌ بروز اختلاف‌، رأی‌ هیأت‌ حل‌ اختلاف‌ نافذ خواهد بود. مبحث‌ دوم‌ ـ بازرسی‌ کار ماده‌ 96ـ  به‌منظور اجرای‌ صحیح‌ این‌ قانون‌ و ضوابط‌ حفاظت‌ فنی‌، اداره‌ کل‌ بازرسی‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ با وظایف‌ ذیل‌ تشکیل‌ می‌شود: الف‌ـ نظارت‌ بر اجرای‌ مقررات‌ ناظر به‌ شرایط‌ کار به‌ ویژه‌ مقررات‌ حمایتی‌ مربوط‌ به‌ کارهای‌ سخت‌ و زیان‌آور و خطرناک‌، مدت‌ کار، مزد، رفاه‌ کارگر، اشتغال‌ زنان‌ و کارگران‌ نوجوان‌ ب‌ـ نظارت‌ بر اجرای‌ صحیح‌ مقررات‌ قانون‌  کار و آئین‌نامه‌ها و دستورالعملهای‌ مربوط‌ به‌ حفاظت‌ فنی‌ ج‌ـ آموزش‌ مسائل‌ مربوط‌ به‌ حفاظت‌ فنی‌ و راهنمایی‌ کارگران‌، کارفرمایان‌ و کلیه‌ افرادی‌ که‌ در معرض‌ صدمات‌ و ضایعات‌ ناشی‌ از حوادث‌ و خطرات‌ ناشی‌ از کار قرار دارند. دـ بررسی‌ و تحقیق‌ پیرامون‌ اشکالات‌ ناشی‌ از اجرای‌ مقررات‌ حفاظت‌ فنی‌ و تهیه‌ پیشنهاد لازم‌ جهت‌ اصلاح‌ میزان‌ها و دستورالعمل‌های‌ مربوط‌ به‌ موارد مذکور، مناسب‌ با تحولات‌ و پیشرفتهای‌ تکنولوژی‌ ه‌ـ رسیدگی‌ به‌ حوادث‌ ناشی‌ از کار در کارگاههای‌ مشمول‌ و تجزیه‌ و تحلیل‌ عمومی‌ و آماری‌ این‌گونه‌ موارد به‌منظور پیشگیری‌ حوادث‌. تبصره‌ 1ـ  وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ مسؤول‌ برنامه‌ریزی‌، کنترل‌، ارزشیابی‌ و بازرسی‌ در زمینه‌ بهداشت‌ کار و درمان‌ کارگری‌ بوده‌ و موظف‌ است‌ اقدامات‌ لازم‌ را در این‌ زمینه‌ به‌عمل‌ آورد. تبصره‌ 2ـ  بازرسی‌ به‌صورت‌ مستمر، همراه‌ با تذکر اشکالات‌ و معایب‌ و نواقص‌ و در صورت‌ لزوم‌ تقاضای‌ تعقیب‌ متخلفان‌ در مراجع‌ صالح‌ انجام‌ می‌گیرد. ماده‌ 97ـ  اشتغال‌ در سمت‌ بازرسی‌ کار منوط‌ به‌ گذراندن‌ دوره‌های‌ آموزش‌ نظری‌ و علمی‌ در بدو استخدام‌ است‌. تبصره‌ـ  آئین‌نامه‌ شرایط‌ استخدام‌ بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار با پیشنهاد مشترک‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌، وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ و سازمان‌ امور اداری‌ و استخدامی‌ به‌ تصویب‌ هیأت‌ وزیران‌ خواهد رسید. این‌ شرایط‌ به‌ نحوی‌ تدوین‌ خواهد شد که‌ ثبات‌ و استقلال‌ شغلی‌ بازرسان‌ را تأمین‌  کند و آنها را از هر نوع‌ تعرض‌ مصون‌ بدارد. ماده‌ 98ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار در حدود وظایف‌ خویش‌ حق‌ دارند بدون‌ اطلاع‌ قبلی‌ در هر موقع‌ از شبانه‌روز به‌ موسسات‌ مشمول‌ ماده‌ 85 این‌ قانون‌ وارد شده‌ و به‌ بازرسی‌ بپردازند و نیز می‌توانند به‌ دفاتر و مدارک‌ مربوطه‌ در موسسه‌ مراجعه‌ و در صورت‌ لزوم‌ از تمام‌ یا قسمتی‌ از آنها رونوشت‌ تحصیل‌ نمایند. تبصره‌ـ  ورود بازرسان‌ کار به‌ کارگاههای‌ خانوادگی‌ منوط‌ به‌ اجازه‌ کتبی‌ دادستان‌ محل‌ خواهد بود ماده‌ 99ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار حق‌ دارند به‌منظور اطلاع‌ از ترکیبات‌ موادی‌ که‌ کارگران‌ با آنها در تماس‌ می‌باشند و یا در انجام‌ کار مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند، به‌ اندازه‌ای‌ که‌ برای‌ آزمایش‌ لازم‌ است‌ در مقابل‌ رسید، نمونه‌ بگیرند و به‌ روسای‌ مستقیم‌ خود تسلیم‌ نمایند. تبصره‌ـ  سایر مقررات‌ مربوط‌ به‌ چگونگی‌ بازرسی‌ کار مطابق‌ آئین‌نامه‌ای‌ خواهد بود که‌ با پیشنهاد شورایعالی‌ حفاظت‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار حسب‌ مورد به‌ تصویب‌ وزیر کار و امور اجتماعی‌ و وزیر بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ خواهد رسید. ماده‌ 100ـ  کلیه‌ بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌، دارای‌ کارت‌ ویژه‌ حسب‌ مورد با امضاء وزیر کار و امور اجتماعی‌ یا وزیر بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ هستند که‌ هنگام‌ بازرسی‌ باید همراه‌ آنها باشد و در صورت‌ تقاضای‌ مقامات‌ رسمی‌ یا مسوولین‌ کارگاه‌ ارائه‌ شود. ماده‌ 101ـ  گزارش‌ بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار در موارد مربوط‌ به‌ حدود و ظایف‌ و اختیاراتشان‌ در حکم‌ گزارش‌ ضابطین‌ دادگستری‌ خواهد بود. تبصره‌ 1ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار می‌توانند به‌عنوان‌ مطلع‌ و کارشناس‌ در جلسات‌ مراجع‌ حل‌ اختلاف‌ شرکت‌ نمایند. تبصره‌ 2ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار نمی‌توانند در تصمیم‌گیری‌ مراجع‌ حل‌ اختلاف‌ نسبت‌ به‌ پرونده‌هایی‌ که‌ قبلاً به‌عنوان‌ بازرس‌ در مورد آنها اظهارنظر کرده‌اند، شرکت‌ کنند. ماده‌ 102ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار نمی‌توانند در کارگاهی‌ اقدام‌ به‌ بازرسی‌ نمایند که‌ خود یا یکی‌ از بستگان‌ نسبی‌ آنها تا طبقه‌ سوم‌ و یا یکی‌ از اقربای‌ سببی‌ درجه‌ اول‌ ایشان‌ به‌طور مستقیم‌ در آن‌ ذینفع‌ باشند. ماده‌ 103ـ  بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار حق‌ ندارند در هیچ‌ مورد حتی‌ پس‌ از برکناری‌ از خدمت‌ دولت‌ اسرار و اطلاعات‌ را که‌ به‌ مقتضای‌ شغل‌ خود به‌ دست‌ آورده‌اند و یا نام‌ اشخاص‌ را که‌ به‌ آنان‌ اطلاعاتی‌ داده‌ یا موارد تخلف‌ را گوشزد کرده‌اند، فاش‌ نمایند. تبصره‌ـ  متخلفین‌ از مقررات‌ این‌ ماده‌ مشمول‌ مجازاتهای‌ مقرر در قوانین‌ مربوط‌ خواهند بود. ماده‌ 104ـ  کارفرمایان‌ و دیگر کسانی‌ که‌ مانع‌ ورود بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ کار به‌ کارگاههای‌ مشمول‌ این‌ قانون‌ گردند و یا مانع‌ انجام‌ وظیفه‌ ایشان‌ شوند یا از دادن‌ اطلاعات‌ و مدارک‌ لازم‌ به‌ آنان‌ خودداری‌ نمایند، حسب‌ مورد به‌ مجازاتهای‌ مقرر در این‌ قانون‌ محکوم‌ خواهند شد. ماده‌ 105ـ  هرگاه‌ در حین‌ بازرسی‌، به‌ تشخیص‌ بازرس‌ کار یا کارشناس‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ احتمال‌ وقوع‌ حادثه‌ و یا بروز خطر در کارگاه‌ داده‌ شود، بازرس‌ کار یا کارشناس‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ مکلف‌ هستند مراتب‌ را فوراً و کتباً به‌ کارفرما یا نماینده‌ او و نیز به‌ رئیس‌ مستقیم‌ خود اطلاع‌ دهند تبصره‌ 1ـ  وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌، حسب‌ مورد گزارش‌ بازرسان‌ کار و کارشناسان‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ از دادسرای‌ عمومی‌ محل‌ و در صورت‌ عدم‌ تشکیل‌ دادسرا از دادگاه‌ عمومی‌ محل‌ تقاضا خواهند کرد فوراً قرار تعطیل‌ و لاک‌ و مهر تمام‌ یا قسمتی‌ از کارگاه‌ را صادر نماید. دادستان‌ بلافاصله‌ نسبت‌ به‌ صدور قرار اقدام‌ و قرار مذکور پس‌ از ابلاغ‌ قابل‌ اجراست‌. دستور رفع‌ تعطیل‌ توسط‌ مرجع‌ مزبور در صورتی‌ صادر خواهد شد که‌ بازرس‌ کار یا کارشناس‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ و یا کارشناسان‌ ذیربط‌ دادگستری‌ رفع‌ نواقص‌ و معایب‌ موجود را تأیید نموده‌ باشند. تبصره‌ 2ـ  کارفرما مکلف‌ است‌ در ایامی‌ که‌ به‌علت‌ فوق کار تعطیل‌ می‌شود مزد کارگران‌ کارگاه‌ را بپردازد. تبصره‌ 3ـ  متضرران‌ از قرارهای‌ موضوع‌ این‌ ماده‌ در صورت‌ اعتراض‌ به‌ گزارش‌ بازرس‌ کار و یا کارشناس‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ و تعطیل‌ کارگاه‌ می‌توانند از مراجع‌ مزبور، به‌ دادگاه‌ صالح‌ شکایت‌ کنند و دادگاه‌ مکلف‌ است‌ به‌ فوریت‌ و خارج‌ از نوبت‌ به‌ موضوع‌ رسیدگی‌ نماید. تصمیم‌ دادگاه‌ قطعی‌ و قابل‌ اجراست‌. ماده‌ 106ـ  دستورالعملها و آئین‌نامه‌های‌ اجرائی‌ مربوط‌ به‌ این‌ فصل‌ به‌ پیشنهاد مشترک‌ وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ به‌ تصویب‌ هیأت‌ وزیران‌ خواهد رسید قانون باز نشستگی پیش از موعد کارگران مشاغل  سخت وزیان آور لایحه اصلاح تبصره ( 2 ) الحاقی ماده ( 76 ) قانون اصلاح مواد ( 72 ) و   ( 77 )  وتبصره ماده ( 76 ) قانون تامین اجتماعی مصوب 1354 والحاق دوتبصره به ماده  ( 76 ) مصوب 1371 ماده واحده -  تبصره ( 2 ) الحاقی  ماده ( 76 ) قانون اصلاح مواد ( 72 ) و ( 77 )  وتبصره ماده ( 76 ) قانون تامین اجتماعی مصوب 1354 والحاق دوتبصره به ماده ( 76 ) مصوب 1371 به شرح ذیل اصلاح می شود . تبصره 2 – الف )   کارهای سخت وزیان آورکارهایی است که در آنهاعوامل فیزیکی،شیمیایی ،مکانیکی وبیولوژیکی محیط کار، غیراستانداردبوده ودراثراشتغال کارگر تنشی به مراتب بالاتر ازظرفیتهای طبیعی (جسمی وروانی) دروی ایجاد گردد که نتیجه آن  بیماری شغلی وعوارض ناشی ازآن بوده وبتوان با بکار گیری تمهیدات فنی ، مهندسی ، بهداشتی وایمنی وغیره صفت سخت وزیان آور بودن را از آن مشاغل کاهش یا حذف نمود . کارفرمایان کلیه کارگاهها مشمول قانون تامین اجتماعی که تمام یا برخی از مشاغل آنها حسب تشخیص مراجع ذیربط سخت وزیان آور اعلام گردیده یا خواهند گردید ، مکلفند ظرف دو سال از تاریخ تصویب این قانون نسبت به   ایمن سازی عوامل وشرایط محیط کار مطابق حد مجاز واستانداردهای مشخص شده در قانون کار وآئین نامه های مربوطه وسایر قوانین موضوعه در این زمینه اقدام نمایند . کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون تامین اجتماعی مکلفند قبل از ارجاع کارهای سخت وزیان آور به بیمه شدگان ، ضمن انجام معاینات پزشکی آنان از لحاظ قابلیت واستعداد جسمانی متناسب با نوع کارهای رجوع داده شده ( موضوع ماده 90 قانون تامین اجتماعی ) ، نسبت به انجام معاینات دوره ای آنان که حداقل در هر سال نباید کمتر از یکبار باشد ، نیز به منظور آگاهی از روند  سلامتی وتشخیص به هنگام بیماری وپیشگیری از فرسایش جسمی وروحی اقدام نمایند ، وزارتخانه های بهداشت ، درمان وآموزش پزشکی وکار وامور اجتماعی مکلفند تمهیدات لازم را در انجام این بند توسط کارفرمایان اعمال نمایند . ب )   حمایتها 1-  افرادی که حداقل بیست سال متوالی وبیست وپنج سال متناوب در کارهای سخت وزیان آور ( مخل سلامت ) اشتغال داشته باشند ودر هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند می توانند تقاضای مستمری باز نشستگی نمایند . هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت وزیان آور یک ونیم سال محاسبه خواهدشد . 2-  در صورتی که بیمه شدگان موضوع این تبصره قبل از رسیدن به سابقه مقرردر این قانون دچار فرسایش جسمی وروحی ناشی از اشتغال در کارهای سخت وزیان آور گردند با تائید کمیسونهای پزشکی ( موضوع ماده 91 قانون تامین اجتماعی ) با هر میزان سابقه خدمت از مزایای مندرج در این تبصره برخوردار خواهند شد . 3-   در مورد سایر بیمه شدگان حداقل سابقه پرداخت حق بیمه برای استفاده از مستمری بازنشستگی از تاریخ تصویب این قانون هر سال یکسال افزایش خواهد یافت تا آنکه این حداقل به بیست سال تمام برسد . 4-  از تاریخ تصویب این قانون جهت مشمولان این تبصره ، چهار درصد ( 4% ) به نرخ حق بیمه مقرر در قانون تامین اجتماعی افزوده خواهد شد که آن هم در صورت تقاضای مشمولان قانون ، بطور یکجا یا بطور اقساطی توسط کارفرمایان پرداخت خواهد شد . 5-  تشخیص مشاغل سخت وزیان آور ونحوه احراز توالی وتناوب اشتغال ، نحوه تشخیص فرسایش جسمی وروحی وسایر موارد مطروحه در این تبصره به موجب آئین نامه ای خواهد بود که حداکثر ظرف چهار ماه توسط سازمان تامین اجتماعی ووزارتخانه های کار وبهداشت ، درمان وآموزش پزشکی تهیه وبه تصویب هیات وزیران خواهد رسید . 6-   بیمه شدگانی که سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت وزیان آور به  تاریخ قبل از تاریخ تصویب این قانون باشند می توانند با استفاده از مزایای این قانون درخواست بازنشستگی نماینددر این صورت با احراز شرایط توسط بیمه شده، کارفرمایان مربوطه مکلفند حق بیمه مربوطه ومیزان مستمری برقراری را تا احراز شرایط مندرج در تبصره ( 2 ) همچنین چهار درصد  ( 4% ) میزان مستمری برقراری نسبت به سنوات قبل از تصویب این قانون را یکجا به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمایند . مصوبه فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ  بیست وسوم اردیبهشت ماه یکهزاروسیصد وهشتاد به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید .